Dziękuję ci, żeś mnie wysłuchał [ukorzył – M. Luter] i stałeś się zbawieniem moim.
— Księga Psalmów 118,21
To jest radosny werset i możemy śpiewać z radością: „czyż nie jesteś Bogiem cudownym, darzącym miłością – wiedziesz nas tak cudownie i troskliwie! Wysłuchujesz nas, gdy nas poniżasz. Czynisz nas sprawiedliwymi, gdy czynisz z nas grzeszników. Wiedziesz nas do nieba, gdy nas strącasz do piekieł. Dajesz nam zwycięstwo, gdy przywodzisz na nas klęski. Ożywiasz nas, gdy dopuszczasz, że się smucimy. Czynisz, że śpiewamy, gdy z twej woli płaczemy. Czynisz nas silnymi, gdy cierpimy. Czynisz nas mądrymi, czyniąc nas głupimi. Czynisz nas bogatymi, zsyłając na nas biedę. Czynisz z nas panów, gdy pozwalasz nam służyć. I czynisz jeszcze niezliczoną ilośc podobnych cudów, które zawarte są w tym wersecie i sławione są przez chrześcijaństwo”.
Marcin Luter
Rozważanie pochodzi z książki „Drogowskazy chrześcijanina na każdy dzień” wydanej przez wydawnictwo Warto, którą można kupić tutaj.