Pouczę ciebie i wskażę ci drogę, którą masz iść; […] oko moje spocznie na tobie.
— Księga Psalmów 32,8
„Prosisz, bym cię zbawił; nie naprzykrzaj się, nie pouczaj mnie, nie wymyślaj sam, ale zaufaj mi – chcę być twoim najlepszym mistrzem, chcę poprowadzić cię drogą, którą gdy kroczysz, podobasz mi się. Wydaje ci się, że wszystko przepadło, jeśli nie dzieje się tak, jak sobie obmyśliłeś. Twoje plany szkodzą tobie i są dla mnie zawadą – ma dziać się nie według twego zamysłu, ale ponad twoim zamysłem. Zniż się do głupoty, a dam ci mój rozum. Głupota jest prawdziwym rozumem; nie wiedzieć dokąd się zmierza, to jest właściwa wiedza o celu drogi. To jest droga krzyża, ty jej nie potrafisz znaleźć, ale Ja muszę cię nią poprowadzić jak ślepego. Dlatego nie ty, nie inny człowiek, nie inne stworzenie, ale Ja, Ja sam pouczę ciebie przez mojego Ducha i moje Słowo o drodze, którą masz iść”. Nie idź za tym dziełem, które wybrałeś, za tym cierpieniem, które sobie obmyśliłeś, ale za tym, co cię napotyka wbrew twoim planom, wyborom, chęciom – do tego cię wzywam, tu bądź uczniem, to tu jest twój czas i twój Mistrz. Nie bądź wtedy jak koń czy nierozumne zwierzę.
Marcin Luter
Rozważanie pochodzi z książki „Drogowskazy chrześcijanina na każdy dzień” wydanej przez wydawnictwo Warto, którą można kupić tutaj.