[…] jest On [Pan Zastępów] cudowny w radzie, wielki mądrością.
— Księga Izajasza 28,29
Nauczmy się, jak Bóg prowadzi swoich świętych. Sam często ważyłem się podsuwać Panu Bogu, w jaki sposób winien postępować przy kierowaniu czy to swym Kościołem, czy w innych sprawach: „Ach, Panie, tak pragnąłbym, by sprawy biegły takim torem i by tak a tak się zakończyły”. Ale Bóg postąpił właśnie wbrew temu, o co go prosiłem w modlitwie. Wówczas wydawało mi się, że moja rada nie sprzeciwia się Bożej czci, ale przyniesie pożytek, przez nią czczone będzie imię Boże, wzrośnie i pomnoży się jego Królestwo itd., a zatem jest to piękna i dobrze przemyślana rada. Ale bez wątpienia Bóg zaśmiał się z tej mądrości i rzekł: „tak, wiem, że jesteś rozumnym, uczonym człowiekiem, ale nigdy nie miałem w zwyczaju, by mnie pouczał, mną rządził i kierował Piotr, doktor Marcin czy ktokolwiek inny. Ja nie jestem Bogiem, który zezwala, by go pouczano czy nim kierowano, ale to ja innymi kieruję, rządzę i uczę”.
Marcin Luter
Rozważanie pochodzi z książki „Drogowskazy chrześcijanina na każdy dzień” wydanej przez wydawnictwo Warto, którą można kupić tutaj.