Ogłoszę zarządzenie Pana: Rzekł do mnie: Synem moim jesteś, dziś cię zrodziłem.
— Księga Psalmów 2,7
Pan rzekł do mnie: „Synem moim jesteś, dziś cię zrodziłem”. To zdanie jest wyznaniem, że Bóg jest Bogiem w trzech różnych Osobach. Pierwszą jest Ojciec, który mówi do swojego Mesjasza: „Jesteś moim Synem, dziś cię zrodziłem”. Drugą jest Mesjasz, Syn. On mówi o swoim Ojcu: „Pan rzekł do mnie”. Trzecią Osobą jest Duch Święty, który wypowiada to zdanie i cały Psalm ustami Dawida, jak napisano w 2 Księdze Samuela 23,2: „Duch Pana przemawia przeze mnie, a słowo jego jest na języku moim”. A jedynie Mesjasz Syn stał się człowiekiem narodzonym z rodu Dawida. Tego zdania nie można też odnieść ani do anioła, ani do człowieka, jako napisano w Liście do Hebrajczyków 1,5: „Do którego bowiem z aniołów powiedział kiedykolwiek: Tyś jest Synem moim, Jam cię dziś zrodził?”. Tych trzech Osób nie można rozdzielić jak dwoje czy troje braci czy siostry, ale pozostają jako jedna, wieczna, niepodzielna i nierozłączna Istota. Tego, jak myślę, ludzki rozum nie może zbadać ani tam wspiąć się czy wydrapać, lecz zostaje to objawione z góry, z nieba. Dlatego też mogą o tym mówić tylko chrześcijanie: zarówno o tym, czym jest sama boska Istota, jak okazuje się w swym stworzeniu, jak i o tym, jakie ma zamiary wobec ludzi – zamiar ich zbawienia. Gdyż wszystko to słyszą od Ducha Świętego, który objawia się i jest głoszony przez Słowo. Jeśli w nie wierzysz, będziesz zbawiony.
Marcin Luter
Rozważanie pochodzi z książki „Drogowskazy chrześcijanina na każdy dzień” wydanej przez wydawnictwo Warto, którą można kupić tutaj.