Nabożeństwo ekumeniczne

Bez wątpienia ostatnie dwa lata nie sprzyjały zawiązywaniu relacji międzyludzkich. Nie tylko w stosunku do ludzi obcych, odmiennych poglądów, innej kultury i innej przynależności religijnej. Ucierpiały także te najbardziej podstawowe relacje w rodzinie, sąsiedztwie i nawet w kościele. Wszystko, żeby uchronić się przed wirusem, podobno dla naszego wspólnego dobra. Ale czy na pewno? Nikt nie brał pod uwagę, że cierpi na tym nasze poczucie bezpieczeństwa, wewnętrze pragnienie bliskości drugiego człowieka i potrzeba relacji. Zostaliśmy odizolowani, zamknięci, a my przecież tak bardzo potrzebujemy siebie nawzajem, kontaktów i wspólnych rozmów. Dodatkowo podzieliła nas polityka i to, kto jest za tym, a kto jest za tamtym politykiem, często bezrefleksyjne bycie po przeciwnej stronie. W perspektywie najbliższych lat musimy docierać do różnych ludzi, aby od nowa budować relacje, a nierzadko pojednanie. Niewątpliwie czynnikiem łączącym jest wspólna modlitwa ludzi, także odmiennej denominacji religijnej. 

Niestety w tym roku nasze plany chciał pokrzyżować wariant Omikron. Już w sobotę wydawało się, że nie będzie z kim i dla kogo organizować tego nabożeństwa. Co chwilę nadchodziła wiadomość, że ktoś trafił na kwarantannę. Mimo wszystko w niedzielę, 30 stycznia, o godzinie 16:00, odbyło się nabożeństwo ekumeniczne w naszym marklowickim kościele, na które przybyli także goście z kościoła katolickiego. Nabożeństwo poprowadził ks. proboszcz Tomasz Chudecki. Podczas nabożeństwa wystąpiły dzieci ze szkółki niedzielnej. Również nasi najmłodsi chorują w tym trudnym czasie. Pomimo, że przyszła tylko garstka najmniejszych przedszkolaków, to głośnym i entuzjastycznym śpiewem wnieśli wiele radości. Nabożeństwo było częścią obchodów tegorocznego Tygodnia Modlitwy o Jedność Chrześcijan, którego hasłem były słowa Ewangelii Mateusza 2,2:

„Zobaczyliśmy Jego gwiazdę na Wschodzie i przyszliśmy oddać Mu pokłon.”

Kazanie wygłosił ks. dr Karol Mozor – proboszcz parafii św. Jana Nepomucena w Pogwizdowie. Swoje rozważanie oparł o tekst z Ewangelii Mateusza 2,1-12, w którym znajdujemy relację z przybycia Mędrów ze wschodu do Betlejem, gdzie narodził się Mesjasz. Kaznodzieja wspomniał o trzech przesłaniach, które wypływają z przeczytanej ewangelii. Tak jak gwiazda wskazywała mędrcom drogę do Jezusa, tak my jako chrześcijanie powinniśmy być drogowskazem dla innych, którzy nie poznali Zbawiciela lub zgubili drogę do Niego. Nasze życie winno być nacechowane radością, a naszym postępowaniem winniśmy nią zarażać innych. Ostatnim aspektem jest pokłon, który oddali mędrcy. My także powinniśmy okazywać wdzięczność i poddanie się Bożej łasce.

Był to bardzo ważny czas wspólnej modlitwy i rozważania Słowa Bożego, tak jak modlił się Jezus Chrystus „Aby wszyscy byli jedno, jak Ty…”. Gdy się modlimy nie możemy patrzeć na drugiego z góry, ale musimy się modlić o siebie wzajemnie. 

Łukasz Pietroszek

---

Galeria