Nie dawajcie psom tego, co święte, i nie rzucajcie pereł swoich przed wieprze […].
— Ewangelia Mateusza 7,6
Miły Boże, oni już je mają! Bo gdy kazanie głoszone jest publicznie i rozsiewane w świecie, to nic się nie poradzi na to, że rzucają się na nie i zagarniają je dla siebie. Jednak mimo to nie stają się jego właścicielami i niech Bóg broni, by świętość posiedli. Są oni w posiadaniu łupin i skórek, a to jest tylko cielesna wolność. Ale psom i świniom nie będzie dane pochwycić nawet jednej litery z Ewangelii, nawet gdyby przeczytali wszystkie księgi i wysłuchali wszystkich kazań, i wydawało im się, że je dobrze znają. Jaki jednak los czeka w końcu tyranów i prześladowców? Jaką zapłatę otrzymają? Jaką odrażającą chorobę zesłał Bóg na Heroda? Z powodu nieznośnego smrodu nikt nie mógł przebywać w jego pobliżu, gdyż gniło jego podbrzusze i zagnieździło się tam robactwo. Opuchł tak okropnie, że nie mógł znaleźć spokoju ni w dzień, ni w nocy. Brał kąpiele w termach, kąpał się w oliwie, ale nie znalazł ulgi, i w końcu, pod pozorem obrania jabłka, zażądał noża i wbił go sobie w ciało, aby przerwać te katusze. I tak będzie z tyranami i prześladowcami prawdy.
Marcin Luter
Rozważanie pochodzi z książki „Drogowskazy chrześcijanina na każdy dzień” wydanej przez wydawnictwo Warto, którą można kupić tutaj.