[…] z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść […].
— 1 Księga Mojżeszowa 2,17
„Kto spożywa moje ciało moje i pije krew moją, ten ma żywot wieczny […].”
— Ewangelia Jana 6,54
Z zielonego drzewa pochodzi grzech i śmierć, z wyschniętego pnia sprawiedliwość i życie. Dlatego jest powiedziane: „Nie jedz z zielonego drzewa, bo umrzesz, jedz z suchego, abyś nie pozostał martwym. Pragniesz jeść i łasować z drzewa? Chcę ci przygotować drzewo pełne owoców, których nigdy nie zabraknie”. Ale tak, jak trudno jest powstrzymać się od jedzenia owoców z zielonego drzewa, tak samo trudno jest tutaj jeść i smakować owoce z drzewa suchego. Gdyż tamto przedstawia życie, rozkosze i dobra, to zaś śmierć, cierpienie i troskę; gdy tamto drzewo się zieleni, to jest suche. W sercu człowieka głęboko to tkwi, dlatego szuka on życia tam, gdzie jest pewna śmierć, i ucieka przed śmiercią z tego miejsca, gdzie jest pewne życie.
Marcin Luter
Rozważanie pochodzi z książki „Drogowskazy chrześcijanina na każdy dzień” wydanej przez wydawnictwo Warto, którą można kupić tutaj.